تصفیه روغن اسیدی و غیر اسیدی

تصفیه روغن اسیدی و غیر اسیدی هر دو به منظور بازیابی روغن‌های استفاده‌شده انجام می‌شوند، اما تفاوت‌هایی در نوع روغن و فرآیندهای مورد استفاده برای هر یک وجود دارد.

1. تصفیه روغن اسیدی:

این روش برای روغن‌هایی که به دلیل استفاده زیاد یا قرار گرفتن در شرایط خاص، خاصیت اسیدی پیدا کرده‌اند، استفاده می‌شود. روغن اسیدی معمولاً شامل مواد اکسید شده و آلاینده‌های اسیدی است که باعث تغییر در خواص فیزیکی و شیمیایی روغن می‌شوند.

مراحل تصفیه روغن اسیدی:

• خنثی‌سازی اسید: ابتدا اسیدهای موجود در روغن با افزودن مواد قلیایی مانند سود سوزآور خنثی می‌شوند.
• تصفیه حرارتی: برای حذف رطوبت و ترکیبات فرار، روغن گرم می‌شود.
• فیلتراسیون: برای حذف ذرات معلق و آلاینده‌های باقی‌مانده.
• تصفیه شیمیایی: در این مرحله ممکن است از مواد شیمیایی دیگر برای پاکسازی بیشتر روغن استفاده شود.

2. تصفیه روغن غیر اسیدی:

این روش برای روغن‌هایی که هنوز اسیدی نشده‌اند، اما دچار آلودگی‌های دیگر شده‌اند (مانند ذرات معلق، مواد آلی یا اکسیدهای فلزی) به کار می‌رود. در این نوع روغن‌ها، اگرچه خواص فیزیکی کاهش یافته است، ولی خاصیت اسیدی در آن‌ها مشاهده نمی‌شود.

مراحل تصفیه روغن غیر اسیدی:

• فیلتراسیون فیزیکی: حذف ذرات معلق و بزرگتر.
• تصفیه با جذب: استفاده از مواد جاذب (مانند کربن فعال) برای حذف آلاینده‌های شیمیایی.
• تصفیه حرارتی: حذف آب و مواد فرار با حرارت.
• افزودنی‌های شیمیایی: در صورت نیاز، مواد افزودنی برای بهبود خواص روغن اضافه می‌شوند.

تفاوت‌ها:

• روغن اسیدی نیاز به خنثی‌سازی اسید دارد، در حالی که در روغن غیر اسیدی این مرحله وجود ندارد.
• تصفیه روغن اسیدی به دلیل وجود اسید و نیاز به خنثی‌سازی، فرآیند پیچیده‌تری است.
• در تصفیه روغن غیر اسیدی، بیشتر تمرکز بر حذف آلاینده‌های فیزیکی و حفظ خواص اصلی روغن است.