تاریخچه تصفیه روغن سوخته-روغن کارکرده (تصفیه دوم)
روغن موتور ها از بین نمی رود، فقط کثیف می شود. همانطور که استفاده می شود، آلودگی ها (گرد و غبار و ذرات ناشی از عملکرد موتور ها) با روغن ها مخلوط شده و باعث کاهش راندمان و عملکرد روغن می شود و نیاز به جایگزینی دارد. فرایند تصفیه دوم (باز پالایش) می تواند مواد افزودنی و آلاینده های منتقل شده را حذف و روغن را به روغن پایه (روان کننده پایه )خود بازگرداند.
حدود 2.64 میلیارد گالن(حدود 10 میلیارد لیتر) روغن موتور در هر سال در آمریکای شمالی فروخته می شود، اما برآورد شده است که کمتر از 50 درصد از آن برای تصفیه دوباره جمع آوری می شوند. قطعا مقدار روغن های جمع آوری نشده ،وارد محیط زیست و منابع طبیعی شده که خود فاجعه زیست محیطی محسوب می شود. علاوه بر این، حدود 50 درصد از روغن های جمع آوری نشده در واقع به عنوان سوخت در مشعل های صنعتی و کشتی استفاده می شود. علاوه بر اثرات زیست محیطی این عمل، این نشان دهنده کمترین مقدار بازیافت روغن موتور استفاده شده است. تصفیه دوباره روغن های کارکرده یغنی تولید محصولات با کیفیت بالا که از محصولات خام (تصفیه اول) غیر قابل تشخیص است، این عمل (تصفیه دوم) یعنی باز گرداندن دوباره منابع هیدروکربنی به مدار مصرف م مهمتر از همه جلوگیری از آلودگی محیط زیست.
تصفیه و پالایش نفت و تولید روغن (تصفیه اول) روغن طی دهه ها در حال انجام است، اما تحریم نفت اوپک در دهه 1970 باعث و افزایش قیمت روغن و سایر هیدروکربی ها باعث شد که نوآوری در این بخش(تصفیه روغن کار کرده و سایر هیدروکربن ها) صورت گیرد. پیش از این، فناوری های بازیافت نفت ، قادر به تولید روغن های پایه نبودند که با استانداردهای کیفیت بازار مطابقت داشته باشد. با این حال، افزایش سه برابری قیمت های فراوردهای نفتی در سالهای گذشته ، باعث توسعه تکنولوژیک بازیافت و تصفیه دوم هیدور کربن ها برای پاسخگویی به تقاضای روز افزون ، تقویت نمود .
در دهه 1980 هیدروژناسیون به شکل فرآیند نفتی تصفیه شده Phillips معرفی شد. این تکنولوژی مجدد دوباره در صنعت بازرگانی مقادیر قابلیت هیدرولیز کردن را نشان داد و توسط شرکت های دیگر در تأسیسات مدیریت استفاده از نفت نوظهور مورد استفاده قرار گرفت. همانطور که شرکت های بیشتری وارد بازار شدند، تکنولوژی پالایش دیگری به نام تقطیر خلاء (تصفیه تین فیلم )و پیشرفت های فرایند پیشرفته را آغاز کردند، که در نتیجه به یک فرآیند صنعی تصفیه روغن تبدیل شد .
از سال 1991 تا 2008 هیچ پروژه جدیدی برای پالایش دوباره در شمال امریکا وجود نداشت. با این حال، رونق نفت پس از این دوره، همراه با تغییر به سوی روانکاری با کیفیت بالاتر سبب شده است تا صنعت تصفیه دوم (تین فیلم) یا همان روش تقطیری راه را برای پیشرفت پالایش دوباره باز نماید.
فن آوری THIN FILM –تقطیر مولکولی
Thin film از فن آوری های تصفیه دوم یک فرایند اختصاصی است که قادر به استخراج مقدار بالایی از روغن های پایه با کیفیت بالاتر از پالایشگاه های مجتمع سنتی، از جمله حدود 50٪ تولید روغن پایه گروه سوم است.
در روش تصفیه دوم تحت خلاء (تقطیر مولکولی) روغن موتور کارکرده به وسیله ی یک پروسه پالایش برای حذف آلاینده ها و بازگرداندن روغن به حالت اولیه آن، به وسیله ی مورد استفاده قرار می گیرد. همانطور که روغن های کارکرده تصفیه می شوند، محصولات با کیفیت مانند روغن های گردید 10 و روغن پایه (50) و محصولات جانبی نفتی مانند دیزل سولفور(گازوئیل) و نفتا از آن جدا می شوند.به عبارت دیگر از تصفیه روغن سوخته (کارکرده) حدود پنج محصول دیگر قابل دست یابی است.
نتیجه نهایی تصفیه دوم روغن این است که روغن های گروه سوم و گروه دوم (روغن پایه )که استانداردهای موسسه ی نفت آمریکا را برآورده می کنند بدست می آید. روغن های بدست آمده بروش تصفیه تقطیری سپس با مواد افزودنی مخلوط می شود تا روغن موتور با کیفیت و استاندارد بالا به دست آید.